Η μαρτυρία ενός ανθρώπου που ολοκλήρωσε τον Φεβρουάριο του 2020 τη Θεραπευτική Κοινότητα του ΚΕΘΕΑ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ στο Γενικό Κατάστημα Θεσσαλονίκης, όπου και θα παραμείνει για να συνεχίσει την έκτιση της ποινής του και μετά από αυτήν, επιτέλους, να παραπεμφθεί στη φάση της επανένταξης στην κοινωνία.
“Με αφορμή την ολοκλήρωσή μου από το θεραπευτικό πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ στο Γενικό Κατάστημα Κράτησης Θεσσαλονίκης θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία και τις σκέψεις μου. Το πρόγραμμα λειτουργεί από τον Αύγουστο του 2015. Η εισαγωγή μου στο πρόγραμμα έγινε πριν από τρεισήμισι χρόνια, και ήρθε η στιγμή να αποχωρήσω.
Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα ήρθα αντιμέτωπος με πολλές δυσκολίες, διότι δεν είναι εύκολο για έναν βαρυποινίτη και χρήστη να μπει σε διαδικασία θεραπείας και απεξάρτησης. Στην αρχή δεν ήμουν τόσο θετικός, αλλά στην πορεία ανακάλυψα πτυχές του εαυτού μου που δεν είχα δει. Δούλεψα θέματα και συμπεριφορές που σχετίζονται με την παραβατικότητα και την εξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες. Σύντομα ξεκίνησα να ανακαλύπτω μέσα από μικρά και καθημερινά πράγματα το νόημα που πάντα έψαχνα. Βασικοί συντελεστές της προσπάθειας μου ήταν το προσωπικό του προγράμματος που μου στάθηκε σε όλη την θεραπευτική μου πορεία. Ακόμη, τα μέλη της κοινότητας ήταν ο καθρέπτης μου και με τον καθένα ξεχωριστά συμπορευτήκαμε και μοιραστήκαμε τα προβλήματα μας.
Μέσα στην κοινότητα έμαθα να μοιράζομαι τα συναισθήματα μου, να μην ντρέπομαι για το ποιος ήμουν και το ποιος είμαι, αλλά και να κάνω όνειρα για το ποιος θέλω να γίνω. Έμαθα να λέω αλήθειες και να δουλεύω τις αδυναμίες μου. Ήρθα πιο κοντά με την οικογένειά μου και έμαθα να ακούω και να καταλαβαίνω τους γύρω μου. Ανακάλυψα ότι το νόημα δεν είναι μόνο τι δίνω στους άλλους αλλά και τι αισθάνομαι για αυτούς. Τέλος, μέσω της κοινότητας, ήρθα σε επαφή με την εκπαίδευση, έμαθα να γράφω και να διαβάζω και για αυτό είμαι σε θέση σήμερα να μοιράζομαι όλα αυτά που αισθάνομαι.
Στις 22 Φεβρουαρίου ολοκλήρωσα ένα σημαντικό μέρος της θεραπείας μου και περήφανα δηλώνω ότι θα συνεχίσω να είμαι μέλος της κοινότητας του ΠΡΟΜΗΘΕΑ μέχρι την αποφοίτησή μου. Μου δόθηκε η τιμητική μπλούζα του προγράμματος, η οποία θα αποτελέσει την πανοπλία μου για τις δύσκολες συνθήκες που πρόκειται να περάσω επιστρέφοντας στη φυλακή. Επίσης, θα μου θυμίζει ότι οι άνθρωποι που πέρασαν όλη αυτή την περίοδο από την ζωή μου στην κοινότητα είναι εκεί μαζί μου, όχι σωματικά αλλά σίγουρα νοητικά.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω το προσωπικό του προγράμματος που μου έδωσε όλα αυτά που δεν μου έδωσε η οικογένειά μου. Ευχαριστώ επίσης τα μέλη της κοινότητας και τους εύχομαι να τα καταφέρουν όπως και εγώ. Πάντα καθαροί, με στόχους, όνειρα και πίστη στον άνθρωπο. Τέλος, θα ήθελα να πω ότι, όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε, στις φυλακές υπάρχουν πολλά προβλήματα σχετικά με τη χρήση, τη βία και τις αρρώστιες. Εγώ είμαι ένας από τους τυχερούς που υπήρξα μέλος της κοινότητας και βρήκα μια όαση μέσα στις αντίξοες συνθήκες των φυλακών. Πιστεύω πως όλοι οι εξαρτημένοι κρατούμενοι έχουν το δικαίωμα να έρθουν έστω και μία φορά σε επαφή με τις υπηρεσίες ενός θεραπευτικού προγράμματος.
Και κλείνω με το μήνυμα της ημέρας: ‘Να αγαπάς εσένα και όσους σε κάνουν να είσαι εσύ’.
Με εκτίμηση …”
< Πίσω