Για επεξεργασία στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής βρίσκεται πλέον ο Κώδικας Ναρκωτικών.Η πολιτική αντιπαράθεση αλλά και ο δημόσιος διάλογος γύρω από το νομοσχέδιο επικεντρώνονται στο άρθρο 29, που αφορά την αποποινικοποίηση της χρήσης ουσιών.
Το θέμα έχει βέβαια τη σημασία του, που έχει αναλυθεί ποικιλοτρόπως στις διάφορες τοποθετήσεις. Δεν είναι όμως το πιο κρίσιμο. Η μεγάλη αλλαγή που φέρνει o νέος Κώδικας αφορά την κατοχύρωση του δικαιώματος των εξαρτημένων σε θεραπεία.
Ο εξορθολογισμός των ποινών, η καθιέρωση ενός νέου τρόπου διάγνωσης της εξάρτησης, τα εναλλακτικά της φυλάκισης μέτρα μπορούν πραγματικά να δώσουν τη δυνατότητα σε εκατοντάδες χρήστες που βρίσκονται στη φυλακή ή αντιμέτωποι με το νόμο να αλλάξουν ζωή, βελτιώνοντας έτσι αισθητά και το χρόνιο, δραματικό φαινόμενο του υπερπληθυσμού στις ελληνικές φυλακές.
Θα ήταν πραγματικά ατυχές η συνεχιζόμενη αντιπαράθεση για το άρθρο 29 να θέσει σε κίνδυνο ένα νομοσχέδιο που δίνει προτεραιότητα στην απεξάρτηση και την επανένταξη στην κοινωνία έναντι του εγκλεισμού. Μπορεί σήμερα οι δραματικές περικοπές στα προγράμματα απεξάρτησης να αντιστρατεύονται αυτή την προτεραιότητα και το πνεύμα του νομοσχεδίου. Μπορεί η αφαίρεση των ρυθμίσεων για τον ΟΚΑΝΑ και το ΚΕΘΕΑ να αποτελεί συμβολικό και ουσιαστικό πλήγμα για το νομοσχέδιο. Όμως, σε κάθε περίπτωση, η νομοθεσία για τα ναρκωτικά χρειάζεται να αλλάξει, και αυτή είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί.
Σχόλια και οι παρατηρήσεις του ΚΕΘΕΑ επί του νομοσχέδιου, όπως αυτό κατατέθηκε στη Βουλή.
