Η Κατερίνα Χλωροκώστα (ΚaPaworld) γράφει με αφορμή τα γενέθλια της Θεραπευτικής Κοινότητας ΙΘΑΚΗ για το επίπονο αλλά μαγικό ταξίδι προσωπικής αλλαγής που συντελείται εκεί.
Τον πρωτογνώρισα χρόνια πριν, όταν πέρασε, φρεσκαδούρα τότε, την πόρτα της Θεραπευτικής Κοινότητας Ιθάκη. Θυμωμένος. Άγριος. Τρομακτικός ήταν τότε. Παγωμένος, σκληρός σαν σίδερο και κοφτερός σαν σπασμένο γυαλί. Με αυτή την εικόνα μπορούσε να επιβιώσει και του ήταν χρήσιμη, μέχρι που ήρθε “σπίτι”. Σπίτι του!
Και σιγά σιγά ο πάγος έλιωσε, και μέσα του κατοικούσε ένα μπερδεμένο μα χαρούμενο πλάσμα που διψούσε για ζωή. Τράβηξε το δρόμο του στο τέλος της διαδρομής και χαθήκαμε, μα όχι στ’ αλήθεια…
Πριν λίγες μέρες ένα τηλεφώνημα κι ένας πρωινός καφές, πάνω από 12 χρόνια μετά, κι ήταν σαν να μην πέρασε στιγμή. Τόση σύνδεση. Τόση αγάπη. Αυτή που μόνο ο πόνος φέρνει. Ο πόνος μιας κοινής πορείας. Κι εκείνος μπορεί να μην το ένιωθε με τον ίδιο τρόπο, μα εγώ έβλεπα πως μπροστά μου, στη θέση του μπερδεμένου, θυμωμένου παιδιού, στεκόταν ένας σύντροφος. Ένας πατέρας. Ένας δημιουργικός, ελεύθερος άνθρωπος με προβλήματα “κανονικά” και με μια ζωή γεμάτη επιλογές.
Αυτή είναι μία ιστορία. Μα έχω ζήσει δεκάδες. Εκατοντάδες “παγωμένους” που μαζί λιώσαμε τους πάγους μέσα τους. Υπέροχοι άνθρωποι που πάντα θα μας ενώνει ο θεραπευτικός δρόμος που διανύσαμε παρέα, με πόνο, πολλά δάκρυα και πολλά γέλια. Κι εγώ δεν ήμουν τίποτε περισσότερο από ένας απλός συνοδοιπόρος. Ένας μάρτυρας μιας μαγικής κατάκτησης. Της αλλαγής τους!
Ευγνωμονώ την Ιθάκη της ψυχής μου για κάθε λεπτό που έζησα εκεί. Για κάθε αξέχαστη στιγμή. Για κάθε αξέχαστο βλέμμα ανθρώπων που αγάπησα.
Αυτές είναι οι μέρες των γενεθλίων της. Τριάντα τέσσερα χρόνια ζωής. Τριάντα τέσσερα χρόνια χαρίζει σε ανθρώπους χαμένους ελπίδα και τους τραβά προς το φως!
Μαζί της γιορτάζουν πολλοί. Όλοι εκείνοι που κάποτε στη ζωή, ήταν καμένα χαρτιά. Όλοι εκείνοι που βγήκαν από τις σκιές κι από φαντάσματα έγιναν τα πλάσματα που αγάπησα. Άνθρωποι. Άνθρωποι. Άνθρωποι που έμαθαν να κοιτούν ψηλά γιατί αυτό μόνο τους αξίζει.
Χρόνια πολλά σε εσένα λατρεμένη Ιθάκη που έμαθες σε όλους μας το “ωραίο ταξίδι”. Χρόνια πολλά σε εσάς όλους. Ξέρετε εσείς!
Σας αγαπώ βαθιά και σας ευχαριστώ για κάθε λεπτό μας
< Πίσω